Omgaan met dementie en wegloopgedrag

Misschien heb je ook zo’n bewoner op de afdeling: iemand die steeds weg wil. We noemen dit ook wel wegloopgedrag. Het doel is niet concreet, als hij maar weg kan. Dit ontbreken van een heldere eindbestemming bij wegloopgedrag komt met name voor bij mensen die vermijdend gehecht zijn. Deze groep mensen met dementie vragen een andere benadering dan de mensen die naar húis willen en een concreet doel voor ogen hebben, zoals voor de kinderen zorgen, of eten maken voor de partner. Ouderenpsycholoog Sarah Blom legt uit hoe je hier als verzorgende op kunt reageren.

Sarah Blom: ‘De dementie voert mensen terug naar het verleden. Een deel van de gedragingen als wegloopgedrag kan vanuit dit verleden verklaard worden. De angst van het dementeringsproces triggert oude angsten. Interessant is dat het ook de hechtingsrelatie met de ouders activeert. Sommige bewoners waar we voor zorgen zijn vermijdend gehecht. Ze hadden ouders die er niet voor hen waren en zo leerden ze al vroeg dat andere mensen niet te vertrouwen zijn: ‘Ze zijn er toch niet voor je als je ze nodig hebt’. Deze mensen vermijden intieme relaties en contact met anderen. Het werkt wegloopgedrag veelvuldig in de hand. Het is deze groep bewoners die vaak aangeeft weg te willen, weg van hier, weg van de afdeling, weg! Bij hen is het goed om te onderzoeken wat deze wegloopdrang veroorzaakt. Welke stressfactoren op de afdeling maakt dat ze weg willen? Is het te druk, wordt er teveel gepraat of heen en weer gelopen, voelt een bewoner zich benauwd tussen al die mensen of zoek je als zorgverlener teveel nabijheid? Ruim deze stressfactoren uit de weg en kijk of je de persoon bijvoorbeeld een eigen plek kan bieden op de afdeling.’ Dit kan erg helpend zijn bij wegloopgedrag.