MW BRUINTJES WIL GEEN INCONTINENTIE BROEKJE AAN
‘Dit ziet er toch niet uit. Ik ga echt niet in zo’n ding lopen.’ Mevrouw Bruintjes houdt de grote witte incobroek omhoog en kijkt mij hoofdschuddend aan.
‘Spuuglelijk.’
Mevrouw Bruintjes en ik zitten op haar bloemetjesbank op verdieping 16. In een flat in Overvecht. Grappig genoeg kan ik vanaf hier mijn geboortedorpje zien, Oud Zuilen. Ik heb er 12 jaar gewoond. Overvecht voelt voor mij dan ook vertrouwd best vertrouwd.
Net als de lucht van het appartementje van mevrouw Bruintjes. Het doet mij denken aan mijn opa en oma in Maarn.
‘Wie dit bedacht heeft! Belachelijk. Ik plas nog liever in mijn broek.’ Mevrouw Bruintjes kijkt mij met grote felle ogen aan door haar dikke jampotbril. ‘Ja waarom een nieuwe bril? ik heb hem al jaren, hij doet het goed’, zei ze laatst.
‘Het is op zich wel fijn dat uw broek zo droog blijft, vindt u niet?’, probeer ik nog.
‘Fijn… fijn…voor wie? Ja voor de zusters zeker. Ik loop toch zelf in een natte broek, ik heb een mat op mijn bank. Geen probleem. Ik ga echt niet met zo’n onding lopen.’
Mevrouw Bruintjes heeft wel gelijk. Het ziet er natuurlijk niet uit. En lekker zit het ook niet. Ik heb er ook 2 dagen in rondgelopen na mijn bevalling, het was geen pretje.
‘Zullen we het toch eens proberen?’
‘We…we…. Jij trekt hem toch niet aan! Je heb makkelijk lullen.’
Wat is het toch heerlijk, die Utrechtse scherpte, denk ik bij mezelf.
‘Weet u wat? Ik trek hem ook wel aan.’
Mevrouw Bruintjes kijkt mij meewarig aan ‘Tuurlijk! Geloof je het zelf.’
‘Nee echt, ik trek hem ook aan.’ Ik gris de inco van de bank. ‘Ik loop naar de badkamer, en ben zo terug.’
Shit, wat heb ik nu weer gezegd, denk ik bij mezelf. Soms vraag ik mij af of ik niet te ver ga in dat spiegelen en die gelijkwaardigheid. Maar het brengt mijn cliënten en mezelf dagelijks zoveel, dat ik ermee doorga.
Ik trek mijn broek uit, dan de grote witte inco aan en loop al fluitend en zwierig de woonkamer in. Alsof ik mij begeef op de catwalk.
Dementie in Theater
DAG MAMA 1 & 2
De állerlaatste shows. Beleef het ook <3
Mevrouw Bruintjes begint hard te lachen. ‘Hou op, straks pies ik in mijn broek.’
‘Als u het maar laat’, zeg ik lachend.
Ik werp haar een inco toe. ‘Nu u en niet zeuren he, aan dat kreng’, zeg ik ondeugend.
Mevrouw Bruintjes kijkt ernaar, dan naar mij, dan nog een keer naar de inco en loopt dan naar de badkamer.
‘Vooruit! U kunt het!’
6 minuten later komt ze terug en ik, ik begin te fluiten.
‘Prachtig. Lekker warm he!’, zeg ik.
‘Ja maar als je in zo’n ding plast, dan zit je de hele tijd met die urine, dat is toch vreselijk.’
‘Probeer maar’, zeg ik.
‘Ja dag! Doe het zelf maar’
‘Pas op wat u zegt he.. ik doe het hoor.’
‘Tuurlijk!’
Ik begin te plassen. ‘En? Ziet u wat langs mijn benen?’
‘Hoezo? Heb je het echt gedaan.’
‘Ja.’
Dan begint Mevrouw Bruintjes weer hard te lachen. ‘Ik hou het niet, ik moet ….’
En daar gaat ze …
‘Te laat..plassen.’
‘En?’ vraag ik.
‘Nou, het is wel lekker warn’
‘Dat bedoel ik’
‘Dus u houdt hem om?’
Mevrouw Bruintjes kijkt mij ondeugend aan
‘Omdat jij het bent.’
Samen gaan we voor de grote spiegel staan in de huiskamer. Het is werkelijk een fraai gezicht.
𝗗𝗼𝗲 𝗺𝗲𝘁 𝗺𝗶𝗷 𝗺𝗲𝗲 é𝗻 𝗸𝗼𝗺 𝗻𝗮𝗮𝗿 𝗱𝗲 𝘃𝗲𝗲𝗹𝗴𝗲𝗽𝗿𝗲𝘇𝗲𝗻 𝗺𝘂𝘇𝗶𝗲𝗸 𝘁𝗵𝗲𝗮𝘁𝗲𝗿𝘀𝗵𝗼𝘄 ‘𝗗𝗮𝗴 𝗠𝗮𝗺𝗮 1&2’. 𝗩𝗮𝗻 𝗼𝘂𝗱𝗲𝗿𝗲𝗻𝗽𝘀𝘆𝗰𝗵𝗼𝗹𝗼𝗴𝗲𝗻 𝗲𝗻 𝘁𝗵𝗲𝗮𝘁𝗲𝗿𝗺𝗮𝗸𝗲𝗿𝘀. 𝗭𝗲 𝗵𝗲𝗲𝗳𝘁 𝗮𝗹 𝟯𝟬𝟬.𝟬𝟬𝟬 𝗺𝗲𝗻𝘀𝗲𝗻 𝗴𝗲𝗵𝗼𝗹𝗽𝗲𝗻 𝗶𝗻 𝗱𝗲 𝗼𝗺𝗴𝗮𝗻𝗴 𝗺𝗲𝘁 𝗱𝗲𝗺𝗲𝗻𝘁𝗶𝗲. ❤
www.dementieintheater.nl/dagmama
Ervaar in het theater wat dementie met jouw naaste of cliënt doet. En wij beloven je dat jouw omgang met dementie niet meer hetzelfde zal zijn.
Dag Mama is de veelgeprezen muziektheatershow over omgaan met dementie.
Je krijgt de krachtigste omgangsmethodiek in handen voor de mooiste momenten samen. Want er is nog zoveel mogelijk! Ontdek het nu in het theater. Herkenbaar, ontroerend en levensveranderend.
Dag Mama toert nog één keer door Nederland. Met wie ga jij?
