Mevrouw Brink wil Jan nog niet kwijt
Wil je ook de nieuwste tips en verhalen ontvangen? Meld je dan aan voor onze nieuwsbrief: klik hier
‘Pak jij de glazen maar, dan doe ik de borden.’
Mevrouw Brink gaat op haar tenen staan en trekt het keukenkastje open.
Het is een hele uitdaging nu ze is gekrompen tot 1 meter 50.
‘Doet u wel voorzichtig, mevrouw Brink?’
‘Dat zegt mijn man ook altijd. Jan is altijd zo bezorgd’, glimlacht ze.
‘U bent dan ook een bijzonder lieve vrouw. Ik kom hier altijd graag.’
‘Ik vind het ook fijn dat je er bent, kind. En mijn man ook. Toch Jan?
Jij vindt het ook altijd gezellig, als Sarah er is?’ Het blijft stil.
Het is woensdagmiddag als ik mevrouw Brink een bezoekje breng. Ik kom hier altijd รฉรฉn keer in de week. Altijd rond lunchtijd. En dit al zo’n jaar lang.
‘Heb je hard gewerkt vandaag kind? Ik mag je toch wel kind noemen?
Ik weet dat je de psycholoog bent maar in mijn eigen ogen ben je nog maar een kleine meid. Je hebt nog een heel leven voor je. Niet vergeten.’
Fijn dat mevrouw Brink dit zegt. Nu ik 12 weken geleden het leven heb geschonken aan mijn 3e kind voel ik mij alles behalve jong. De nachten zijn kort en mijn borsten hebben hun beste tijd gehad. Maar daar val ik mevrouw Brink maar niet mee lastig.
‘Jan, zal ik een eitje voor je bakken? Met kaas en spek. Dat vind je het lekker.’ Mevrouw Brink kijkt naar het hoofd van de tafel. Er komt geen antwoord.
En dus antwoord ik. ‘Doe maar Mientje’, zeg ik. ‘Dat vindt Jan heerlijk.’
Mevrouw Brink kijkt mij wat onzeker aan ‘Ja, he?’ ‘Ja, dat vindt mijn Jan lekker.’
‘Zo is het’, antwoord ik. U kent hem al 76 jaar.
‘Ik was 15 en hij 16. Het was liefde op het eerste gezicht bij de draaimolen op het kerkplein. Hรจ Jan?’
Mevrouw Brink kijkt naar het hoofd van de tafel.
En ik kijk naar de oude stoel die eraan staat. Die stoel moet toch al zo’n 30 jaar oud zijn. De stof is versleten, de zitting doorgezakt. Maar hij moet heerlijk zitten. Meneer Brink zat er vaak. Zijn wandelstok hangt er nog aan.
Met de melkkan in mijn hand sta ik aan het aanrecht. ‘Zal ik Jan ook wat melk inschenken, Mientje?’
‘Doe maar. Melk van de eigen koe. Daar is ie gek op. Het is eigenlijk te vet, maar ja, voorruit.’
THEATERSHOWS DAG MAMA 1 & 2 - SAMEN HET BรSTE GEVEN
BINNENKORT BIJ JOU IN DE BUURT!
Mevrouw Brink heeft nog 1 koe op stal staan. Ze melkt hem zelf nog. Eigenlijk is ze er met haar 92 jaar veel te oud voor, maar ze zal pas stoppen met melken als ze sterft.
‘Ik ben hier geboren en ik wil hier sterven’, zegt ze altijd als ik mijn zorgen weleens uit.
Mevrouw Brink pakt mijn hand vast.
‘Ga lekker zitten kind’.
Ze wijst naar de stoel naast Jan.
‘Mag ik naast u zitten Jan?’, vraag ik. Het blijft stil.
Mevrouw Brink kijkt mij aan.
‘Had ik al gezegd dat ik het fijn vindt dat je er ben.’
‘Ik ook mevrouw Brink. Ik kijk er altijd naar uit.’
En dit is waar. Ik kijk erg uit naar de bezoekjes. Ik ga minstens 60 jaar terug in de tijd met de 6 koekoeksklokken aan de wand, het houtkacheltje en Anton Pieck prentjes aan de muur.
‘Fijn zo met zijn drietjes’, zegt Mientje.
‘Dat is het zeker’, antwoord ik en ik pak haar kleine tengere handje even vast.
Mevrouw Brink glimlacht, pakt een boterham en smeert hem met Jam. ‘We doen wel met Jam, dat vind je ook lekker zoet.’ Mevrouw Brink kijkt naar rechts. Nog steeds geen antwoord.
‘Ik weet wel zeker dat Jan daarvan houdt’, zeg ik.
Mevrouw Brink kijkt mij aan. Ik zie tranen in haar ogen opkomen.
‘Vind je het goed dat ik even bid’, vraagt ze.
Mevrouw Brink pakt mijn hand vast.
‘Natuurlijk, Jan doet u mee?’ vraag ik. Het blijft stil.
Mevrouw Brink knijpt ‘s zachtjes in mijn hand. En slaat dan de handen voor haar ogen.
‘Ik mis hem zo.’
‘Ik ook mevrouw Mientje, ik ook.’ Meneer Brink was dan ook heerlijke man. Met zijn pretogen en het touw door zijn broek om hem omhoog te houden.
‘Is het niet gek dat ik nog iedere dag de tafel voor hem dek en tegen hem praat?’
‘Nee hoor. Jan hoort er nog steeds bij.’
‘Ja’, zegt Mientje vastbesloten
En dan kijken we samen even naar de oude stoel aan het hoofd van de tafel. Met zijn doorgezakte zitting en versleten bekleding.
Meebewegen is de realiteit soms even kunnen loslaten om te omarmen wat er is. En daarom eten Mientje, ik en Jan iedere woensdag samen een broodje met Jam. Al 12 maanden lang.
Omgaan met dementie; het mooiste wat er is.
๐๐ผ๐ฒ ๐บ๐ฒ๐ ๐บ๐ถ๐ท ๐บ๐ฒ๐ฒ รฉ๐ป ๐ธ๐ผ๐บ ๐ป๐ฎ๐ฎ๐ฟ ๐ฑ๐ฒ ๐๐ฒ๐ฒ๐น๐ด๐ฒ๐ฝ๐ฟ๐ฒ๐๐ฒ๐ป ๐บ๐๐๐ถ๐ฒ๐ธ ๐๐ต๐ฒ๐ฎ๐๐ฒ๐ฟ๐๐ต๐ผ๐ ‘๐๐ฎ๐ด ๐ ๐ฎ๐บ๐ฎ 1 & 2’. ๐ฉ๐ฎ๐ป ๐ผ๐๐ฑ๐ฒ๐ฟ๐ฒ๐ป๐ฝ๐๐๐ฐ๐ต๐ผ๐น๐ผ๐ด๐ฒ๐ป ๐ฒ๐ป ๐๐ต๐ฒ๐ฎ๐๐ฒ๐ฟ๐บ๐ฎ๐ธ๐ฒ๐ฟ๐. ๐ญ๐ฒ ๐ต๐ฒ๐ฒ๐ณ๐ ๐ฎ๐น ๐ฏ๐ฌ๐ฌ.๐ฌ๐ฌ๐ฌ ๐บ๐ฒ๐ป๐๐ฒ๐ป ๐ด๐ฒ๐ต๐ผ๐น๐ฝ๐ฒ๐ป ๐ถ๐ป ๐ฑ๐ฒ ๐ผ๐บ๐ด๐ฎ๐ป๐ด ๐บ๐ฒ๐ ๐ฑ๐ฒ๐บ๐ฒ๐ป๐๐ถ๐ฒ. โค
www.dementieintheater.nl/dagmama
Liefs Sarah Blom
Wil je ook de nieuwste tips en verhalen ontvangen? Meld je dan aan voor onze nieuwsbrief: klik hier
Ervaar in het theater wat dementie met jouw naaste of cliรซnt doet. En wij beloven je dat jouw omgang met dementie niet meer hetzelfde zal zijn.
Dag Mama is de veelgeprezen muziektheatershow over omgaan met dementie.
Je krijgt de krachtigste omgangsmethodiek in handen voor de mooiste momenten samen. Want er is nog zoveel mogelijk! Ontdek het nu in het theater. Herkenbaar, ontroerend en levensveranderend.
Dag Mama toert nog รฉรฉn keer door Nederland. Met wie ga jij?
